Uwaga! Ten bohater został uznany za Czyste Dobro. W związku z tym jest jednym z najbardziej pozytywnych herosów, pozbawionym negatywnych cech i bez żadnych szans na przejście na złą stronę. Nawet jeśli posiada jakieś pojedyncze, negatywne cechy to najczęściej są one całkowicie nieznaczące w kontekście dobroci, którą ten bohater emanuje, albo jeśli posiada jakieś poważniejsze lub bardziej nieprzyjemne momenty, to nijak one nie umniejszają dokonanych przez niego szlachetnych czynów. Dla tego rodzaju bohatera robienie dobrych rzeczy jest tak naturalne, jak oddychanie.
|
—Ostatnie słowa Lhikana do Vakamy.
Lhikan jest jedną z postaci w serii Lego BIONICLE, a także służył jako bohater drugoplanowy w historii z 2004 roku. Był przywódcą Toa Mangai, chociaż ostatecznie został zdradzony przez dwóch członków swojej drużyny; Nidhiki i Tuyet. Po tym, jak przekazał swoją moc Matoranom, którzy później zmienili się w Toa Metru, ostatecznie stał się Turagą.
Biografia[]
Matoranin[]
Około 17 500 lat temu, Lhikan był zwykłym rzemieślnikiem, pewnego dnia uratowanym przez Toa Ognia imieniem Dume. Dume miał później spory udział w przemianie Lhikana w Toa.
Toa[]
Lhikan stał się Toa około 7 005 lat temu i początkowo strzegł Kamienia Makoki w Fortecy Toa razem z innymi Toa. Po najeździe Vezoka i Hakanna, którzy próbowali ukraść kamień, Forteca została zaatakowana przez Frostelusy. Lhikan otrzymał rozkaz opuszczenia swojego stanowiska od lidera drużyny, by jako ocalały mógł opowiedzieć innym, co się stało. Będąc młodym Toa, Lhikan się zgodził i jako jedyny przeżył masakrę.
Otrzymawszy rozkaz odzyskania Kamienia Makoki przed ucieczką, Lhikan odkrył, że artefakt został skradziony przez Vezoka. Po tym wydarzeniu Toa Ognia poprzysiągł sobie, że już nigdy przed niczym nie ucieknie.
Smok Kanohi[]
Ostatecznie dotarł do Metru Nui razem z dziesięcioma innymi Toa, by powstrzymać Smoka Kanohi. Po miesiącu długiej walki, bestia została pokonana. Toa Mangai postanowili przetransportować Rahi na Xię, dostarczając go Roodace po dotarciu na miejsce. Jedenastu Toa zdecydowało potem, że pozostanie na Metru Nui i będzie go bronić przed złem. Po pokonaniu Smoka Kanohi, członkowie Toa Mangai wyruszali na własne misje, aż wreszcie na wyspie pozostało ich tylko troje: Lhikan, Nidhiki oraz Tuyet.
Zdrada Tuyet[]
Około 3 500 lat temu, znalezionych zostało kilka martwych ciał Matoran z tabliczkami, na których widniał napis "Toa Tuyet". Tuyet, Toa Wody, wyjawiła, że była niegdyś w posiadaniu Kamienia Nui, poszukiwanego przez Mrocznych Łowców. Ojczysta wyspa Tuyet była nękana przez Mrocznych Łowców i Lhikan oraz Nidhiki doszli do wniosku, że śmierć Matoran jest ich sprawką.
Lhikan i Nidhiki zmierzyli się z kilkoma Łowcami; Toa Ognia stoczył walkę z Triglaxem i Gladiatorem. Po pokonaniu Mrocznych Łowców, kolejny Matoranin został znaleziony martwy, co dowiodło, że to nie Łowcy spowodowali ich śmierć. Lhikan spotkał się wtedy z Tuyet i zmusił ją do przyznania się, że posiada Kamień Nui. Dwójka walczyła ze sobą, dopóki nie zjawił się Nidhiki. Lhikan i Toa Powietrza zamrozili Wodę, na której unosiła się Tuyet. Toa Wody spadła i wypuściła Kamień. Lhikan złapał ją i wystrzelił płomień w Kamień Nui, niszcząc go. Fragmenty artefaktu wbiły się w pancerz Tuyet, a ona sama została zamknięta w celi w Koloseum. Po pewnym czasie zniknęła, zabrana potajemnie przez Botara.
Wojna z Mrocznymi Łowcami[]
Mroczni Łowcy niedługo potem wypowiedzieli wojnę na pełną skalę, a Lhikan objął dowództwo nad armią Toa, która stanęła z nimi do walki. W pewnym momencie wojny, Lhikan przewodził grupie Toa przeciw Mrocznemu Łowcy Tyrantowi i pokonał go. Później, pod koniec wojny, pokonał Vengeance'a w pojedynku.
Podczas jednego z wieczornych patroli, Lhikan spotkał Nidhikiego, który miał za zadanie strzec Turagi Dume. Skarcił swojego przyjaciela za opuszczenie stanowiska i wysłał go na patrol pozostałych części miasta.
Następnego dnia, wysłał Toa Powietrza, by sprawdził łodzie dostawcze, które w rzeczywistości miały dostarczyć Toa posiłki. Kiedy Nidhiki wyszedł bez żadnych wyjaśnień, Lhikan śledził go i zobaczył, jak spotyka się z Lariską, jedną z Mrocznych Łowców. Na Lhikana natknął się Hakann i zawarł z Toa Ognia umowę: w zamian za Kamień Makoki, Lhikan miał wysłać posłańca do The Shadowed One z wiadomością, że Łowcy zostali pokonani, a najemnicy opuściliby wtedy bezpiecznie wyspę. Mimo, iż nie chciał pozwalać Łowcom tak po prostu opuścić Metru Nui, Toa Ognia wiedział, jaką wartość ma Kamień i ostatecznie zgodził się na warunki umowy.
Lhikan poprowadził później armię stu Toa do Doliny Długich Szeptów, zgodnie z informacją od Nidhikiego. Tam, kiedy Toa zostali otoczeni, Lhikan dał sygnał i ponad dwustu Toa wyszło z ukrycia, przynosząc klęskę Mrocznym Łowcom. Ci wycofali się wraz z Nidhikim, którego Lhikan wygnał z miasta.
Toa Ognia służył później jako jeden ze strażników Metru Nui przez kilkaset lat pokoju po skończeniu wojny. Bronił Matoran nawet wtedy, kiedy pozostali Toa Mangai opuścili wyspę, albo zostali zabici podczas własnych misji.
Plan Teridaxa[]
1001 lat temu, Lhikan służył samotnie jako strażnik Metru Nui. Nidhiki, już jako Mroczny Łowca, i jego partner Krekka zostali wtedy wysłani, by pojmać Lhikana na rozkaz Teridaxa. Wiedząc, że ma mało czasu, Lhikan zaczął poszukiwania sześciorga Matoran, którzy mieli zostać nowymi strażnikami Metru Nui.
Matoranami, których początkowo wybrał, byli Nuhrii, Vhisola, Ahkmou, Tehutti, Ehrye oraz Orkahm. Lhikan zapisał tę decyzję w swoim dzienniku. Jednakże, Teridax (zwiedziony przez Zakon Mata Nui do uwierzenia, że Lhikan definiował Przeznaczenie poprzez wybranie Matoran z najmniejszą Jednością) zagnieździł imiona sześciorga innych, Vakamy, Nokamy, Onewy, Whenuy, Nuju oraz Matau, w umyśle Lhikana. Lhikan skradł wartościowe kamienie z miasta, ostatni zabierając z Wielkiej Świątyni. Tam, spotkał Nidhikiego oraz Krekkę i cudem im uciekł, zeskakując z mostu i odlatując na swoich mieczach połączonych w deskę. Przemierzył miasto i dał Kamienie Toa szóstce Matoran.
Kiedy dawał Kamień Toa Vakamie, ostatniemu Matoraninowi, do kuźni Mistrza Masek wtargnęli Nidhiki oraz Krekka. Podczas walki, Nidhiki złapał Vakamę i zawiesił go nad dołem ze stopioną Protodermis. Mimo poddania się Lhikana, Nidhiki zrzucił Vakamę do otworu; Lhikanowi udało się ocalić Matoranina poprzez kopnięcie swojej deski i posłanie ją pod Vakamę, dzięki czemu Matoranin odleciał z pola walki. Sam Toa Ognia został jednak schwytany i zamknięty w Więzieniu Mrocznych Łowców w Dolinie Długich Szeptów. Tam, Lhikan stał się Turaga, jako że jego moc została przekazana nowym Toa Metru, a on sam wypełnił swoje Przeznaczenie.
Turaga[]
Kiedy trzech Toa Metru - Nuju, Whenua i Onewa - zostało schwytanych i zamkniętych w Więzieniu Mrocznych Łowców, Lhikan spotkał się z nimi, nosząc hełm w celu ukrycia swej tożsamości. Zaczął trenować Toa, nauczając ich, jak używać mocy Kanohi. Kiedy Nuju nauczył się kontrolować swoją Kanohi Matatu, Maskę Telekinezy i użył jej do zburzenia ściany celi, trójka Toa i Turaga uciekli.
W międzyczasie, podczas podróży Vakamy, Nokamy i Matau przez Le-Metru, Toa Ognia miał wizję, w której pojawił się Lhikan jako Toa. Ostrzegł on Vakamę, by nie ignorował swoich wizji.
Podczas przemierzania korytarzy więzienia, Lhikan i trzej Toa spotkali pozostałych Toa Metru. Turaga ujawnił swoją tożsamość i spytał Vakamę, czy zatroszczył się o serce Metru Nui. Vakama źle zrozumiał swoje wizje, uznając, że to Lhikan jest sercem metropolii. Lhikan wyjaśnił mu wtedy, że nie chodzi o niego, a o Matoran. Kiedy Vakama użalał się nad swoją mylną interpretacją, Toa i Turaga znaleźli Sferę Matoran z Turagą Dume w środku i uświadomili sobie, że ten, którego spotkali wcześniej w Koloseum, nie był prawdziwym Turagą Dume. Po walce z Vahki Rorzakhami i Rahi Lohrakami, drużyna uciekła skradzionym Transporterem Vahki i zmierzyła do Koloseum.
Kiedy dotarli na miejsce, okazało się, że pod postacią Dume ukrywał się Teridax. Makuta uwolnił wirusa, który uśpił Wielkiego Ducha i wywołał Wielki Kataklizm. Toa Metru załadowali sześć Sfer, w których uwięzieni byli Matoranie, na pokład skradzionego Transportera i zmierzyli nim ku Wielkiej Barierze. Wtedy zaatakował ich Teridax, wznosząc słupy płynnej Protodermis. Vakama stanął do pojedynku z Makutą o Vahi, Maskę Czasu.
W trakcie bitwy, Teridax użył Mrocznej Ręki do zaatakowania Toa Ognia, lecz wtedy zjawił się Lhikan i przyjął cios na siebie. Umierający Turaga dał Vakamie swoją maskę i wyraził dumę z nowego Toa Ognia na kilka chwil przed śmiercią.
Po śmierci, Lhikan został wskrzeszony na Czerwonej Gwieździe, gdzie otrzymał nową Kanohi. Jednakże, mechanizm Gwiazdy nie działał poprawnie i Lhikan został na niej uwięziony wraz z resztą wskrzeszonych istot.
Upamiętnienie[]
Niedługo po śmierci Turagi, Transporter Vahki, którego Toa Metru użyli, by dostać się na wyspę Mata Nui, został ochrzczony Lhikan przez Vakamę. Podczas ich powrotnej podróży do Metru Nui, Toa zbudowali nowy statek, którego tym razem nazwali Lhikan II.
Kiedy Matoranie zostali przebudzeni na Mata Nui, maska Jallera została złamana i Vakama dał mu Kanohi Lhikana. Maska ta została później skradziona Jallerowi przez Karzahniego, kiedy Matoranin i jego drużyna wkroczyli do krainy tyrana. Tahu odzyskał tę maskę i przekazał ją Zakonowi Mata Nui.
Kiedy Toa Inika poszukiwali Maski Życia, pojawiła się przed nimi iluzja Lhikana, która kazała im zawrócić. Toa zapytali go, czy on uczyniłby to samo, gdyby losy wszechświata spoczywały na jego barkach. Lhikan odparł, że nie zrobiłby tego, ale przypomniał Toa, co się z nim stało, kiedy walczył w obronie wszechświata. Później iluzja zniknęła.
Lhii[]
Na Mata Nui, Vakama wymyślił historię o Lhii, fikcyjnym Matoraninie wzorowanym na Lhikanie. Miał on nosić żółty pancerz i Kanohi Pakari. Była to forma upamiętnienia Lhikana, bez ujawniania historii Metru Nui przez Turaga.
Według legend, Lhii był mistrzem w surfowaniu po lawie, swoimi umiejętnościami ustępując jedynie Tahu. Miał on być liderem klanu wojowników Jallera. Było to nawiązanie do tego, że Jaller nosił maskę Lhikana. Jednakże, któregoś dnia miał okropny wypadek podczas surfowania i zginął. Lhii był czule wspominany przez Matoran, jednak kiedy Turaga wyjawili im historię Metru Nui, odkryli, że ktoś taki jak Lhii nigdy nie istniał.
Osobowość[]
Lhikan był odważnym przywódcą, jak większość Toa Ognia. Był odpowiedzialny i bardzo poważnie traktował swój obowiązek. W przeciwieństwie do większości innych Toa Ognia, Lhikan był na tyle praktyczny i doświadczony, że wiedział, że nie przyjmuje wyzwań, których podołanie jest praktycznie niemożliwe. Jako Turaga, Lhikan stał się mądrym i wnikliwym, ale pokornym mentorem Toa Metru, ucząc ich podążania za własnym przeznaczeniem, ucząc się, jak nauczać siebie, tak jak chce, aby skupili się na roli obrońców Matoran zamiast żyć zgodnie z jego dziedzictwem, ponieważ jego wiara w Toa Metru jest tak niezachwiana, że już tworzą własne dziedzictwo.
Ciekawostki[]
- Lhikan jest drugim Toa, który nosił Kanohi Hau, pierwszym był Tahu.