Uwaga! Ten bohater jest Prawie Czystym Dobrem. Oznacza to, że mimo tego, iż jest to bardzo szlachetna i dobra postać, to jednak z różnych powodów nie jest na tyle szlachetna, by uznać ją za pełnoprawne Czyste Dobro. Może się nie kwalifikować dlatego, że, pomimo heroicznych czynów i dobrego charakteru, ma pojedynczą negatywną cechę lub dokonał co najmniej jednego złego czynu, ewentualnie, nie spełnia wystarczających warunków jako Czyste Dobro w porównaniu z innymi całkowicie pozytywnymi bohaterami w tym samym dziele. Zawsze się to jednak może zmienić, jeśli na skutek nowych wydarzeń lub dokonanych czynów w fabule, bohater może stać się pełnoprawnym Czystym Dobrem.
|
 |
Uwaga! Ten artykuł zawiera treści dotyczące dorosłych tematów lub sytuacji i może być nieodpowiedni dla młodszych użytkowników. Jeśli masz 18 lat lub więcej albo mocniejsza treść nie robi na tobie wrażenia, możesz swobodnie przeglądać tę stronę.
|
—Najsłynniejsza kwestia Maximusa, gdy ujawnia swoją tożsamość Kommodusowi, któremu następnie deklaruje zemstę za zamordowanie zarówno jego rodziny, jak i cesarza.
Maximus Decimus Meridius jest głównym bohaterem dramatu historycznego Gladiator z 2000 roku i jedną z nadrzędnych postaci w jego kontynuacji Gladiator 2 z 2024 roku.
Dawniej był rzymskim legatem z Hiszpanii, który przez wiele lat służył jako generał Legionów Feliks i dowódca armii rzymskiej w imieniu cesarza Marka Aureliusza. Z biegiem lat Maximus nawiązał bliską relację z Aureliuszem, ponieważ ten szanował go tak bardzo, że postrzegał go jako swojego prawdziwego syna.
W jego rolę wcielił się Russell Crowe, który grał także Jor-Ela w filmie Człowiek ze stali.
Biografia[]
W 180 r. Maximus prowadził armię rzymską do zwycięstwa nad plemionami germańskimi w pobliżu Vindobony nad rzeką Limes Germanicus. Jednak ich sukces został odwrócony na bok dla Maximusa, ponieważ czuł się przerażony utratą bliskich mu ludzi. Następnie Maximus pragnął wrócić do domu, do żony i syna. Kiedy później powiedział o tym Aureliuszowi, ten pragnął poprosić Maximusa o „ostatnią przysługę” – aby został jego następcą w roli cesarza. Maximus był zszokowany propozycją, ale początkowo „z całego serca” odmówił. Aureliusz następnie wyjaśnił, że jego własny syn, Kommodus, nie nadawał się do rządzenia, ponieważ był skorumpowany i „nie był człowiekiem moralnym” - dalej zapewniając, że Maximus wiedział o tym już jakiś czas temu. Ostatecznie, po tym jak Aureliusz ogłosił, że Maximus jest jedyną osobą, o której wie, że nie jest skorumpowana w republice, Maximus z opóźnieniem przyjął ofertę.
Później jednak Kommodus spotkał się z ojcem i dowiedział się o jego planie, aby Maximus został następcą zamiast niego - Kommodus odpowiedział, zabijając ojca w przypływie wściekłości. Wkrótce potem Kommodus ogłosił się nowym cesarzem, gdy Maximus dowiedział się, że Aureliusz nie żyje; Następnie Kommodus poprosił Maximusa o okazanie lojalności, lecz ten odmówił, gdy nabrał podejrzeń w związku z okolicznościami przedwczesnej śmierci jego cesarza. W odpowiedzi Kommodus aresztował Maximusa – fałszywie oskarżając go o morderstwo Aureliusza – zanim wydał rozkaz zamordowania jego i jego rodziny. Maximus uciekł przed własną egzekucją, ale przybył za późno, aby uratować swoją rodzinę po przybyciu do ich domu.
Po pochowaniu rodziny Maximus padł ze zmęczenia i został schwytany przez handlarzy niewolników. Następnie został sprzedany jako gladiator w Afryce Północnej i należał do byłego gladiatora Antoniusa Proximo, który później wyjawił Maximusowi, że dawno temu Marek Aureliusz przyznał mu wolność. Uczestnicząc w walkach gladiatorów w Afryce Północnej, Maximus wykorzystał swoje doświadczenie wojskowe, aby z łatwością wygrywać walki – nawet w pojedynkę zabijając kilku wrogów naraz – i zdobył szacunek innych gladiatorów; Maximus został bliskim przyjacielem niemieckiego gladiatora o imieniu Hagen i numidyjskiego gladiatora o imieniu Juba.
Wkrótce zdolności bojowe Maximusa sprawiły, że Proximo wysłał jego i jego rodaków do Rzymu na wielkie igrzyska przygotowane przez Kommodusa. To właśnie w tym momencie Kommodus w pełni skonsolidował swoją władzę przy pomocy Kwintusa, dowódcy Gwardii Pretoriańskiej, który najwyraźniej zdradził Maximusa w trakcie dojścia Kommodusa do władzy. Przed przybyciem do Rzymu na turniej Proximo powiedział Maximusowi, że musi zdobyć uznanie publiczności, aby zyskać wolność. Kiedy przybył na miejsce i przygotował się do turnieju, Maximus został oznaczony jako legendarna postać „Hannibal”, a jego towarzysze gladiatorzy zostali wyznaczeni jako „Kartagińczycy”, którzy mieli zostać wymordowani przez „Rzymian” w rydwanach odwzorowując bitwę pod Zamą. Jednak Maximus, będąc doświadczonym generałem, zgromadził swoich sojuszników na arenie i stworzył okrągłą formację tarcz nieprzeniknioną dla ataków rydwanów, a następnie kazał im przewrócić tarczami jeden z zbliżających się pojazdów. Następnie Maximus zdobył jednego z koni, a jego zespół pokonał pozostałe rydwany dzięki pracy zespołowej.
Kommodus był zaskoczony, że „Kartagińczykom” udało się wygrać, ale był też ciekaw spotkania z czołowym gladiatorem, a za nim generał Kwintus i jego Gwardia Pretoriańska. Maximus objawił się Kommodusowi i zadeklarował zemstę za śmierć swojej rodziny i cesarza; Kommodus był bardzo niezadowolony z tego odkrycia i początkowo planował zabić Maximusa, ale tłum zmusił go do pozostawienia gladiatorów przy życiu. Później tej nocy Maximusa odwiedziła siostra Kommodusa i córka Aureliusza, Lucilla. Wkrótce stało się jasne, że byli wcześniej kochankami, ale potem Maximus skonfrontował się z Lucillą, gdy ta wyjaśniła, że pewne potężne osoby sprzeciwiają się Kommodusowi, ale nie robią nic, aby go powstrzymać; Następnie Lucilla wyjaśniła, jak bardzo boi się Kommodusa, będąc częściowo świadomą, że jej brat zabił ich ojca, aby zostać cesarzem, i że najbardziej boi się o życie swojego młodego syna Lucjusza Werusa z powodu terroru Kommodusa. Do tego czasu Lucjusz również stał się fanem Maximusa.
Następnego dnia Kommodus wystawił Maximusa na arenę do bitwy z emerytowanym gladiatorem znanym jako Tygrys z Galii. Ich bitwa rozpoczęła się, gdy Maximusowi udało się utrzymać pozycję, ale potem Kommodus rozkazał robotnikom na brzegach wypuścić tygrysy, aby poszczuć nimi Maximusa, próbując go zabić. Jego udało się jednak uniknąć tygrysów, a nawet zabić jednego z nich, mimo że wciąż walczył z doświadczonym gladiatorem. Pojedynek trwał do momentu, w którym Maximusowi udało się pokonać emerytowanego gladiatora. Tłum zachęcał Maximusa, aby wykończył przeciwnika, a Kommodus dał sygnał kciukiem w dół, nakazując Maximusowi zabicie Tygrysa za namową tłumu, lecz Maximus zamiast tego oszczędził przeciwnika, upuszczając topór - w akcie buntu przeciwko Kommodusowi. Tłum mimo wszystko wiwatował Maximusowi, nazywając go „Maximusem Miłosiernym”, podczas gdy Kommodus był jeszcze bardziej sfrustrowany rosnącą popularnością Maximusa. Kommodus później skonfrontował się z Maximusem za jego bunt i naśmiewał się z niego z powodu śmierci jego rodziny, lecz Maximus nie dał się sprowokować i odszedł.
Rzymscy obywatele i senatorowie korzystali z okazji, aby drwić z Kommodusa za jego zepsucie i słabość, jednocześnie chwaląc Maximusa za jego śmiałe wyczyny. Maximus spotkał się później z Lucillą i Proximo, a także senatorami, takimi jak Grakchus i Gajusz oraz Legionami Feliksa dowodzonymi przez jego prawą rękę Cycerona. Razem obmyślili plan uwolnienia Maximusa i odesłania go z powrotem do jego wciąż lojalnych legionów, aby siłą obalić Kommodusa, aby położyć kres jego tyranii. Niestety Kommodus odkrył spisek, gdy Lucjusz nieświadomie nawiązał do niego; Następnie Kommodus zmusił Lucillę do wyjaśnienia wszystkiego, grożąc Lucjuszowi na jej oczach. Potem Kommodus kazał Gwardii Pretoriańskiej zaatakować koszary gladiatorów; Juba i Grakchus zostali aresztowani, podczas gdy Proximo i reszta jego ludzi, w tym Hagen, poświęcili się, aby umożliwić Maximusowi ucieczkę. Maximusowi udało się spotkać z Cyceronem, ale wpadli w zasadzkę i Maximus został schwytany, podczas gdy Cyceron został zabity na jego oczach.
Próbując odzyskać aprobatę społeczną, Kommodus wyzwał Maximusa na pojedynek w Koloseum. Przed meczem dźgną Maximusa w plecy, aby zyskać przewagę. Pomimo odniesionych obrażeń Maximus rozbroił Kommodusa po stopniowym zdobywaniu przewagi w walce. Następnie Kommodus żąda miecza od Kwintusa, ale ten odmówił, gdy zaczął się niepokoić złą naturą cesarza; Kwintus posunął się nawet do uniemożliwienia Gwardii Pretoriańskiej oddania mieczy Kommodusowi, gdy ten w dalszym ciągu żądał od nich jednego. Następnie Kommodus wyciągnął ukryty sztylet i próbował zabić nim Maximusa, lecz ostatecznie nie udało mu się to, gdy Maximus uniknął ataków i odwrócił sytuację, wbijając mu sztylet w gardło, zabijając Kommodusa raz na zawsze.
Po zemście na Kommodusie i wypełnieniu dziedzictwa swego prawdziwego cesarza, Maximus zaczął coraz mocniej ulegać ranom - poprosił Kwintusa o uwolnienie innych gladiatorów, przywrócenie senatora Grakchusa na stanowisko i o reformy polityczne, które Marek Aureliusz chciał przeprowadzić przed swoim przedwczesnym morderstwem. Po tym, jak Kwintus spełnił jego ostatnie życzenie, Maximus upadł na ziemię, po czym Lucilla podbiegła do niego; Maximus powiedział jej, że Lucjusz jest teraz bezpieczny, jako iż Kommodus nie żyje, a ona z kolei namawiała Maximusa, aby ponownie zjednoczył się z rodziną, mówiąc mu, by „ruszał do nich”. Po usłyszeniu tych słów Maximus w końcu ulega obrażeniom i umiera na oczach Lucilli; umierając, Maximus ma wizję ponownego połączenia się z żoną i synem.
Krótko po śmierci Maximusa Lucilla ogłosiła go żołnierzem Rzymu i kazała wszystkim odnosić się do niego z honorem i szacunkiem. Następnie wszyscy wynieśli jego ciało poza Koloseum, podczas gdy zwłoki Kommodusa pozostały, by zgnić. Później tej nocy Juba zakopował podobizny swojej żony i syna, gdzie Maximus upadł w akcie szacunku. Obiecał, że ponownie zobaczy Maximusa, ale „jeszcze nie teraz”.
Ciekawostki[]
- Russell Crowe (aktor grający Maximusa) zdobył nagrodę za najlepszego aktora podczas 73. ceremonii wręczenia Oscarów.
- Przypadkowo film Gladiator zdobył cztery inne nagrody Akademii, w tym dla najlepszego filmu.
- W związku z tym Maxiums jest powszechnie uważany za najlepszą rolę Crowe'a i jednego z najlepszych bohaterów filmowych wszechczasów.