Uwaga! Ten bohater jest Niekonsekwentnie Godny Podziwu. Oznacza to, że ten bohater jest pozytywną postacią, która dokonała szlachetnych czynów i spełnia Heroiczne Standardy historii, w której się znajduje, jednak jej postępowanie jest zbyt niekonsekwentne, aby kwalifikować się jako Czyste Dobro lub Prawie Czyste Dobro. Taka postać musi dokonać się co najmniej jednej naprawdę poważnej i wyróżniającej ją bohaterskiej rzeczy w danej historii, ale jednocześnie musi mieć co najmniej kilka mniej moralnych cech, aby się zaliczać do tego miana.
|
Uwaga! Ten artykuł zawiera treści dotyczące dorosłych tematów lub sytuacji i może być nieodpowiedni dla młodszych użytkowników. Jeśli masz 18 lat lub więcej albo mocniejsza treść nie robi na tobie wrażenia, możesz swobodnie przeglądać tę stronę.
|
—Ezio Auditore o roli „Proroka”.
—Przemówienie Ezio do publiczności po śmierci Savonaroli.
Ezio Auditore da Firenze (24 czerwca 1459 - 30 listopada 1524) jest jedną z głównych postaci w grach z serii Assassin's Creed, będąc głównym bohaterem Assassin's Creed II, Assassin's Creed: Brotherhood i Assassin's Creed: Revelations.
Był florenckim szlachcicem okresu renesansu oraz bez wiedzy większości historyków i filozofów był skrytobójcą i mentorem Włoskiego Bractwa Asasynów, sprawując tą rolę od 1503 do 1513 roku. Jest także przodkiem Williama i Desmonda Milesa, a także Claya Kaczmarka.
Będąc członkiem Izby Auditore, Ezio pozostawał nieświadomy swojego związanego z assassynami dziedzictwa aż do 17 roku życia, kiedy był świadkiem powieszenia swojego ojca Giovanniego i dwóch braci, Federico i Petruccio. Zmuszony do opuszczenia miejsca urodzenia wraz z pozostałymi członkami rodziny – matką Marią i siostrą Claudią – Ezio schronił się u wujka Mario w toskańskim miasteczku Monteriggioni, w Willi Auditore. Dowiedziawszy się o swoim dziedzictwie od Mario, Ezio rozpoczął szkolenie na asasyna i wyruszył na poszukiwanie zemsty na włoskich templariuszach i ich Wielkim Mistrzu, Hiszpanie Rodrigo Borgii, który nakazał egzekucję jego krewnych.
Podczas swojej podróży Ezio zdołał nie tylko zebrać wszystkie strony Kodeksu napisanego przez Altaïra Ibn-La'Ahada, mentora Lewantyńskiego Bractwa Asasynów, ale także ocalić Florencję, Wenecję i Rzym przed panowaniem templariuszy. Zapewnił przyszłe podróże Christoffy Corombo do Ameryki, wyzwolił Rzym spod rządów rodziny Borgia i zapobiegł dojściu do władzy Kultu Hermesa Ercole Massimo, pomagając szerzyć w całych Włoszech renesansowe i asasynowskie ideały niepodległości i wolnej woli.
W ciągu następnych lat Ezio rozpoczął poszukiwania na nowo zaginionej historii Zakonu. Udając się do starej fortecy Masjafu, aby dowiedzieć się więcej o poprzedzających go asasynach, odkrył, że jest ona opanowana przez templariuszy i udał się do Konstantynopolu, aby odkryć lokalizację Kluczy Masjafu, które, jak się okazało, miały odblokować legendarną ukrytą bibliotekę twierdzy, gdy zostaną połączone.
Dziesięć lat później Ezio przeszedł na emeryturę i zamieszkał w toskańskiej willi z żoną Sofią Sartor i dwójką dzieci, Flavią i Marcello. Jakiś czas po tym, jak pomógł w nauczaniu chińskiego asasyna Shao Juna dróg Zakonu, Ezio zmarł na atak serca w wieku 65 lat podczas wizyty we Florencji z żoną i córką.
We wszystkich w grach z serii głosu użyczył mu Roger Craig Smith.
Biografia[]
Wczesne życie[]
Ezio Auditore da Firenze urodził się 24 czerwca 1459 roku we Florencji jako syn Giovanniego i Marii Auditore.
Ezio miał beztroskie dzieciństwo. Uwielbiał rywalizację i bójki. Był również kobieciarzem, podobnie jak jego brat, Federico.
Assassin's Creed II[]
Walka z Pazzim[]
W 1476 roku rywal Ezia, Vieri de' Pazzi obraził jego rodzinę, przez co Ezio pobił jego i jego ludzi. Młodzieniec wygrał walkę, jednak doznał blizny, która została mu na całe życie.
Poznał człowieka imieniem Leonardo da Vinci, który był młodym malarzem. Następnie, z polecenia ojca dostarczył dwa listy.
Zdrada[]
Kiedy wrócił do domu, dowiedział się, że jego ojciec i bracia zostali aresztowani. Giovanni kazał mu dostarczyć list do Uberto Albertiego, świadczący o jego niewinności.
Następnego dnia zjawił się na egzekucji rodziny Auditore, na której okazało się, że Alberti jest zdrajcą i spalił dowody. Jego ojciec i bracia zostali powieszeni.
Ezio udał się do Leonarda, który skonstruował mu ukryte ostrze. Później zjawił się na Santa Croce, gdzie miał być Uberto Alberti na wystawie sztuki. Auditore zabił go ostrzem, po czym uciekł, będąc poszukiwanym we Florencji.
Monteriggioni[]
Żeby nie narażać matki i siostry na niebezpieczeństwo, Ezio wyprowadził je z Florencji do Monteriggioni. Drogę przeciął im Vieri.
Rodzinę Ezia uratował Mario Auditore, wujek Ezio, który zaprowadził ich do willi Auditore. Mario wyjaśnił, że on, tak jak jego ojciec, jest członkiem bractwa asasynów.
Przez dwa lata szkolił go na asasyna, po czym przedstawił mu lokalizację Vierego - Toskania. Mario zorganizował szturm swych mercenari na San Gimignano, z kolei Ezio zakradł się po cichu i zabił Pazziego. Wcześniej słyszał jego rozmowę z podejrzanymi templariuszami, więc przed jego śmiercią zapytał o ich plany, ale Vieri nie wyjawił tego.
Powrót do Florencji[]
Jeszcze w Monteriggioni, Mario opowiedział Ezio o Rodrigo Borgii - jednego z obecnych na rozmowie Pazziego. Wyjaśnił, że jest to jego największy wróg i wielki mistrz zakonu templariuszy.
Osobowość[]
Ezio został wychowany jako młody szlachcic florencki, żyjący w XV/XVI wieku. Wychował się, nie wiedząc o istnieniu Asasynów ani o jego dziedzictwie. Ezio, uwodziciel kobiet i zabawny mężczyzna, posiadał umiejętności akrobatyczne znacznie przewyższające umiejętności jego rówieśników, z wyjątkiem brata.
Pochodził również z zamożnego środowiska i miał wielu przyjaciół, dopóki śmierć ojca i braci nie wygnała go z Florencji. Zmuszony do ochrony matki i siostry, Ezio został asasynem, który zemścił się na spiskowcach, którzy zdradzili jego rodzinę i planowali zajęcie Florencji i Wenecji.
Początkowo Ezio pozwalał, by emocje brały w nim górę, posuwając się do tego, że zlekceważył zwłoki Vieriego de' Pazzi tuż po jego śmierci. Jednak Ezio zdołał opanować swój gniew i, zanim został Mistrzem Asasynów, mógł go kontrolować prawie całkowicie. To powiedziawszy, Ezio wciąż był podatny na utratę kontroli nad emocjami przy odpowiednim spuście; w 1506 r. pobił w walce na pięści Duccio de Luca, po tym, jak ten obraził siostrę Ezio, Claudię, za jej stanowisko.
Jednak zanim Ezio skonfrontował się z Rodrigo Borgią, stał się bardziej oddany swojej roli asasyna i przestał wykorzystywać zemstę jako główną motywację. Skupił się bardziej na zaszczepieniu wśród swoich uczniów poczucia braterstwa i miłości do kultur, których będą bronić przed templariuszami. Oszczędził również życie wszystkim celom, które, jak uznał, nie musiały umrzeć, takie jak Micheletto Corella.
Ezio był również namiętnie lojalny wobec swojej rodziny i cierpiał przez resztę życia po egzekucji rodziny Auditore. Podczas gdy był w stanie położyć zwłoki swojej poległej rodziny na spoczynek, kontynuował zbieranie piór podczas swojego pobytu we Włoszech, jako pamiątkę po swoim najmłodszym bracie. Kolekcja piór była częścią tego, co pomogło jego matce wyzdrowieć z depresji po stracie synów i męża.
Ezio zawsze przedkładał ochronę swojej matki i siostry ponad swoje bezpieczeństwo i wierność Asasynom, szybko bronił honoru swojej siostry przed Duccio i zawsze był gotów pomóc matce, nawet gdy pomagała córce prowadzić kurtyzany w Rzymie. Claudia czasami uważała Ezio za nieco apodyktycznego, jak pokazuje jej dziennik, ale wiedziała, że mimo wszystko stara się pomóc innym i zawsze wspierała swojego brata.
Ezio stał się bardziej cichy i zdystansowany w okolicach 40 lat, niechętny do dzielenia się informacjami o swoim wczesnym życiu z takimi współpracownikami, jak Salaì, ale także bardziej otwarty na tych, których znał lepiej i na których mu zależało. Pod koniec życia, chociaż nadal był tak samo kochający i pełen pasji, gdy rozmawiał z rodziną, Ezio był znacznie bardziej szorstki w stosunku do obcych, takich jak Shao Jun. Chociaż Ezio w końcu zaprzyjaźnił się z chińską asasynką, wyjaśnił, że nigdy więcej nie chce mieć nic do czynienia z Zakonem Asasynów w obawie, że templariusze zagrożą jego żonie i dzieciom, prawdopodobnie z powodu śmierci jego ojca i braci.
Można nawet powiedzieć, że Ezio popadł w paranoję wobec obcych, ponieważ w porównaniu z poprzednimi okresami w swoim życiu nie wynajął żadnej pomocy przy zbiorach winogron w swojej winnicy, mimo pogarszającego się stanu. Ponadto okazało się, że Ezio stał się nieco zapominalski, prawdopodobnie zwiększając jego niepokój przy nieznanych mu ludziach.
Ezio wydawał się też mieć świadomość, a przynajmniej poczucie, że jego czas się kończy, o czym świadczy wyznanie Sofii: „Wiedziałem, że nie będę miał czasu na wszystko, teraz martwię się, że nie mam czasu cokolwiek zrobić”, a także przygotowanie ostatniego listu na wypadek jego śmierci.
Ciekawostki[]
- Imię Ezio oznacza „orzeł”.
- Zgodnie z instrukcją gry, Ezio ma 1,83 cm wzrostu i waży 165 funtów (75 kg).