Uwaga! Ten bohater jest Niekonsekwentnie Godny Podziwu. Oznacza to, że ten bohater jest pozytywną postacią, która dokonała szlachetnych czynów i spełnia Heroiczne Standardy historii, w której się znajduje, jednak jej postępowanie jest zbyt niekonsekwentne, aby kwalifikować się jako Czyste Dobro lub Prawie Czyste Dobro. Taka postać musi dokonać się co najmniej jednej naprawdę poważnej i wyróżniającej ją bohaterskiej rzeczy w danej historii, ale jednocześnie musi mieć co najmniej kilka mniej moralnych cech, aby się zaliczać do tego miana.
|
—Edward Kenwey.
Edward James Kenway jest jednym z głównych bohaterów w grach z serii Assassin's Creed.
Jest głównym bohaterem Assassin's Creed IV: Black Flag, drugoplanową postacią w Assassin's Creed: Forsaken, pośmiertnym nadrzędnym bohaterem Assassin's Creed III i pośmiertną postacią w Assassin's Creed: Rogue, Assassin's Creed: Syndicate i Watch Dogs: Legion.
Kenway był walijskim korsarzem, a później piratem, którego chciwe ambicje zaprowadził w kierunku wojny Asasynów z Templariuszami, a później został członkiem Bractwa Asasynów po tym, jak stracił większość swoich przyjaciół z powodu pirackiego żywota. Jest ojcem antagonisty Assassins's Creed III, Haythama Kenwaya, dziadkiem głównego bohatera tej samej gry, Ratonhnhaké:tona (lub Connora Kenwaya), oraz przodkiem współczesnego bohatera serii, Desmonda Milesa.
Edward był korsarzem w brytyjskiej marynarce wojennej i stacjonował w Indiach Zachodnich. Jednak szybki koniec wojny i obietnica złota, chwały i sławy w końcu skusiły go do życia pirackiego; to właśnie podczas tej wyprawy Edward po raz pierwszy spotkał Zakon Asasynów i Templariuszy oraz został uwikłany w ich walkę.
Głosu użyczył mu Matt Ryan.
Osobowość[]
W latach młodości Edward był odważną, choć lekkomyślną osobą, zauroczoną ideą sławy i chwały. Jego obsesja była tak wielka, że porzucił swoją pierwszą żonę, aby zostać korsarzem w brytyjskiej marynarce wojennej, mając nadzieję, że zbije fortunę na Karaibach i udowodni swoją wartość. Po tym, jak traktat z Utrechtu skutecznie zwolnił korsarzy, wielu zwróciło się ku życiu pirackiemu, w tym samego Edwarda.
Jako kapitan Kawki szybko zaczął budzić strach i szacunek ze względu na swoje umiejętności za sterami statku i waleczność, a nawet słynny Edward Thatch pochwalał jego umiejętności. To obietnica bogactwa, władzy i szacunku zachęciła Edwarda do odnalezienia Obserwatorium kosztem sprawy Templariuszy i Asasynów. Chociaż asasynka Mary Read wiedziała, że ma dobre serce i jest zdolny do zmiany na lepsze, asasyni nadal byli wobec niego podejrzliwi i zdecydowanie nie zgadzali się z jego stylem życia.
Pomimo żywego zainteresowania Edwardem zarówno u Asasynów, jak i Templariuszy, ten pozostał niezłomnie skupiony na własnych celach: władzy, sławie i udowodnieniu, że jest lepszy, niż się urodził. Edward był również tym, który wykorzystał każdą możliwą mu przewagę, przekręcając znaczenie kreda Assasynów, aby pasowało to do jego własnych celów. Dopiero po utracie przyjaciół i rodaków z powodu swej chciwości i pogoni za chwałą, spokorniał i uświadomił sobie, co tak naprawdę zapewnia assasyńskie kredo: moc stania się lepszym niż się było.
Jako ojciec Edward zachęcał syna do samodzielnego myślenia, zamiast wierzyć we wszystko, co mówili jego nauczyciele ze szkoły domowej. Wyraził również dumę ze swojego syna, gdy Haytham powiedział, iż zaoferowałby ułaskawienie rabusiowi, zamiast działać pod wpływem impulsu, by go zabić. Edward mógł być dość konserwatywny pod innymi względami, takimi jak decyzja o wydaniu córki za Bircha, zgodnie z ówczesną tradycją.
Umiejętności[]
Od najmłodszych lat Edward posiadał specjalną zdolność zwaną Orlim Wzrokiem, którą ostatecznie udało mu się udoskonalić i wykorzystać w dorosłym życiu. W młodości Edward wyszkolił się w rzucaniu nożami, którymi ćwiczył w wolnym czasie.
Edward okazał się niezwykle zdolny w walce wręcz, nabierając doświadczenie z kilku bójek w lokalnych tawernach, gdzie mógł pokonać wielu przeciwników, a także wykorzystać otoczenie na swoją korzyść.
Z biegiem czasu Edward nabył umiejętności godne prawdziwego kapitana, ponieważ był w stanie ze względną łatwością pilotować różne statki na Karaibach, odpierając zbójeckie fale i burze.
Edward był szkolony w szermierce i nauczył się sprawnie posługiwać bronią palną. Jego umiejętności posługiwania się mieczem były początkowo przeciętne, ale drastycznie się poprawiły po otrzymaniu korepetycji z szermierki od Edwarda Thatcha i Benjamina Hornigolda, do tego stopnia, że był w stanie władać dwoma mieczami i został mistrzem szermierki. Dodatkowo Edward był w stanie dzierżyć kilka różnych broni, w tym miecze, pistolety, noże, topory i muszkiety; udowodnił, że jest w stanie władać dwoma kombinacjami tych broni z wielką biegłością.
W czasie, gdy był korsarzem, Edward wielokrotnie wspinał się po rozległym takielunku i masztach na pokładach różnych statków; dzięki temu stał się zdolnym freerunnerem, zdolnym do przemierzania miejskich pejzaży, a także wspinania się na naturalne elementy – w tym na drzewa – z równą łatwością, a zwinnością i zręcznością mógł spokojnie rywalizować z największymi mistrzami assasynów.
Pomimo tego, że nie był pierwotnie przeszkolony w zakresie metod asasyńskich, Edward posiadał własny zestaw umiejętności, które dorównywały asasynom, demonstrując pewne doświadczenie w skradaniu się, podsłuchiwaniu i kradzieży kieszonkowej. Dodatkowo, pomimo tego, że dopiero niedawno zapoznał się z Ukrytym Ostrzem, okazał się zdolny do jego użycia, a po instruktażu Rogersa i du Casse był w stanie wykonywać różne techniki zabójstw.
Ciekawostki[]
- Imię Edward można przetłumaczyć jako „bogata gwardia”, ponieważ to imię pochodzi od staroangielskich słów ead (bogaty, błogosławiony) i weard (strażnik).
- Nazwisko Kenway pochodzi od staroangielskiego imienia Cynewig lub Cenwig, składającego się ze słów cyne („królewski”) lub cen („bystry, odważny”) i wig („wojna”).
- Edward był pierwszym członkiem rodziny Kenwayów, który dołączył do Templariuszy, choć nieświadomie, udając Duncana Walpole'a. Został oficjalnie wprowadzony do Zakonu przez Laureano de Torresa w 1715 roku, chociaż jego kadencja była krótka i później rzadko uznawana.
- Ratonhnhaké:ton, wnuk Edwarda, zauważył, że odziedziczył po nim zamiłowanie do morskich przygód.
