Uwaga! Ten bohater jest Prawie Czystym Dobrem. Oznacza to, że mimo tego, iż jest to bardzo szlachetna i dobra postać, to jednak z różnych powodów nie jest na tyle szlachetna, by uznać ją za pełnoprawne Czyste Dobro. Może się nie kwalifikować dlatego, że, pomimo heroicznych czynów i dobrego charakteru, ma pojedynczą negatywną cechę lub dokonał co najmniej jednego złego czynu, ewentualnie, nie spełnia wystarczających warunków jako Czyste Dobro w porównaniu z innymi całkowicie pozytywnymi bohaterami w tym samym dziele. Zawsze się to jednak może zmienić, jeśli na skutek nowych wydarzeń lub dokonanych czynów w fabule, bohater może stać się pełnoprawnym Czystym Dobrem.
|
 |
Uwaga! Ten artykuł zawiera treści dotyczące dorosłych tematów lub sytuacji i może być nieodpowiedni dla młodszych użytkowników. Jeśli masz 18 lat lub więcej albo mocniejsza treść nie robi na tobie wrażenia, możesz swobodnie przeglądać tę stronę.
|
—Atreus do Kratosa, po poznaniu przeszłości swojego ojca.
Kratos: I śmiertelnikiem.
Atreus: No tak. Nie rozumiem tylko jednej rzeczy... To imię na ścianie... Giganci nazywali mnie "Loki"?
Kratos: Loki? Takie imię chciała nadać ci matka po narodzinach. Tak musiałeś się nazywać dla jej ludu.
Atreus: Ale czemu?
Kratos: To pytanie na kiedy indziej. Wracajmy do domu.
—Atreus i Kratos po rozsypaniu prochów Faye.
Atreus, znany również jako Chłopiec i Loki, jest deuteragonistą ery nordyckiej w grach z serii God of War, występującym jako deuteragonista God of War z 2018 roku i jej kontynuacji God of War Ragnarök z 2022 roku.
Jest drugim dzieckiem Kratosa i jego drugiej żony imieniem Laufey oraz pierwszym dzieckiem Spartanina, które nie urodziło się w Grecji, ponieważ jego ojciec w przeszłości miał problemy z wściekłością, nieumyślnie zabijając swoją pierwszą rodzinę, co później doprowadziło go do zabicia większości Bogów Olimpu, co z kolei doprowadziło do Armagedonu w całej Grecji, czego Atreus się nie dowiedział. Urodzony w Skandynawii, jego ojciec nauczył go wszelkich sposobów przetrwania w trudnym świecie, ucząc się, jak używać łuku i strzał. Podczas podróży poznał swoją boską naturę i dziedzictwo Jötunów. W sekretnym zakończeniu Atreusowi przyśniła się przyszłość końca Fimbulwinter, a Ragnarök zaczął się, gdy on i Kratos spotkali Thora.
W God of War Ragnarök Atreus wyrósł na nastolatka i jeszcze bardziej rozwinął swoje umiejętności. On i Kratos wyruszyli w kolejną podróż, aby zakończyć Ragnarök, szukając Týra, a później budując armię do walki z Odynem.
W angielskiej wersji językowej głosu użyczył mu Sunny Suljic, a w wersji polskiej Bernard Lewandowski.
Osobowość[]
Atreus jest wesołym i ciekawym świata dzieckiem, które jest życzliwe dla innych osób, gdy wdaje się z nimi w rozmowę, wierząc, że powinien pomagać ludziom, żywym i martwym. Lubi odkrywać i uczyć się mitologii nordyckiej, szczególnie od Mimira i Freji.
Jako dziecko Atreus uczył się od swojej matki różnych języków nordyckich i polowań. Jednak jego łagodne usposobienie początkowo sprawiało, że wahał się, czy odebrać życie, niezależnie od tego, czy był to niewinny jeleń, czy troll, który zaatakował jego i ojca. Mimo to Atreus nieustannie stara się udowodnić ojcu, że da sobie radę. Sugeruje się, że czuje się niechciany przez swojego ojca i że to poczucie odrzucenia sprawia, iż staje się lepszym wojownikiem. Dorastając z nim, Atreus przestał się bać Kratosa i podobnie jak jego macocha Lysandra nie waha się postawić ojcu, kiedy zajdzie taka potrzeba. Początkowo był też naiwny, podobnie jak jego przyrodnia siostra Calliope.
Atreus ma wiele wad wynikających z młodości i braku doświadczenia, ale wydaje się, że odziedziczył także niektóre negatywne cechy ojca, w szczególności wściekłość i nadmierną pewność siebie. Zaatakował martwe ciało trolla w ślepej furii i był bardzo wściekły z powodu nieustannej prowokacji ze strony Modiego. Kiedy Atreus dowiaduje się o swojej boskości, powoli zaczyna go to zmieniać z powodu niezrozumienia, co to znaczy być bogiem, w połączeniu z pragnieniem ojca, aby był lepszy. W tym momencie staje się zarozumiały i impulsywny, staje się chamski wobec Sindriego i każe mu się zamknąć na temat rywalizacji z bratem, ponieważ uważa to za "mały problem małego człowieka", i każe Mimirowi milczeć, gdy ten komentuje jego zmianę nastawienia. Dodatkowo często bez wahania szarżuje lekkomyślnie na swojego przeciwnika. Nie ma także żadnego problemu z odebraniem komuś życia, na przykład gdy bezlitośnie zabił Modiego, wierząc, że bycie bogiem daje mu prawo do robienia, co tylko chce. To także czyni go bardzo nieostrożnym w walce, co jest szczególnie widoczne podczas walki z Baldurem: Atreus sprzeciwił się rozkazom ojca, aby się wycofać, co ostatecznie spowodowało, że obaj zostali przeteleportowani do Hel. Po otrzymaniu surowej nagany od Kratosa za swoje zachowanie, Atreus w dużej mierze wrócił do swojego dawnego charakteru. Po zobaczeniu próby zabicia własnej matki przez Baldura i poznaniu prawdy o przeszłości Kratosa, Atreus staje się znacznie bardziej pokorny. Odraża go idea cyklu ojcobójstwa, gdy dowiaduje się o śmierci swojego dziadka Zeusa z rąk Kratosa. Po pokonaniu Baldura, Atreus przypomniał mu nawet, że Baldur został pokonany i nie stanowi już zagrożenia, rada, której wcześniej arogancko nie posłuchał.
Pomimo poznania swojej boskości nadal zachowuje swoje dziecięce cechy. Zachowuje także swoje współczucie, co widać, gdy próbuje chronić Kratosa podczas ostatecznej bitwy z Baldurem. Kolejną rzeczą godną uwagi jest jego ciągłe oddanie ojcu. Atreus nie wydawał się zaniepokojony ani zniechęcony wyznaniem ojca, że zabił członka swojej rodziny i być może zobaczył to, gdy jego ojciec w końcu się przed nim otworzył. Atreus nadal był u jego boku, gdy rozsypywali prochy jego matki i nadal z nim rozmawiał.
Atreus pokazał również, że bardzo troszczy się o Midgard, z pewnością bardziej niż Kratos, ponieważ gdy zdał sobie sprawę, jak ważne jest przywrócenie Walkirii, ponieważ to one powstrzymują umarłych przed opanowaniem Midgardu, szybko się zgodził na ich ratunek, podczas gdy Kratos nie przejmował się faktem, że uwięzienie Walkirii oznacza, iż Helheim przepełni się duszami zmarłych.
Trzy lata po rozpoczęciu Fimbulwinter Atreus wykazał znaczny rozwój umysłowy i emocjonalny. Poczynił ogromne postępy w kontrolowaniu swojego temperamentu i nie atakuje bezmyślnie tak jak wcześniej. W dużej mierze nie robią na nim wrażenia obelgi i wyzwiska Hajmdala, chociaż nadal wyraża złość, gdy Grýla naśmiewa się z niego w związku z jego przepowiedzianą przyszłością oraz kiedy pijany Thor nie chce go słuchać i nazywa go „chłopcem”, nie zwracając się do niego po imieniu. Jednak rozwinął w sobie cechy typowe dla nastolatka, który nie chce już po prostu podążać za przykładem ojca, a chce podejmować swoje własne decyzje. Atreus stał się również bardziej niezależny i ma obsesję na punkcie ustalenia, kim jest jako jednostka poza ojcem, i wyraża w tej sprawie spore zmieszanie i niepewność. Dowiedziawszy się o swojej drugiej tożsamości, Lokim, czuje, że powinien przyjąć ten pseudonim i wypełnić przepowiednię gigantów, wierząc, że tym musi się stać, ale nie ma pojęcia, co to dokładnie oznacza. To powoduje, że staje się bardziej impulsywny i podejmuje pewne wątpliwe decyzje, okłamuje ojca i pomaga Sindriemu odszukać Týra za plecami Kratosa. Nadal kłamie i podejmuje lekkomyślne decyzje za plecami ojca, takie jak odwiedzenie Freji, aby przekonać ją, by pomogła im powstrzymać Odyna, co prawie doprowadziło do jego śmierci. Po udaniu się do Żelaznego Lasu i poznaniu przepowiedni śmierci jego ojca i służby Odynowi, desperacko próbuje odwrócić ten los. Sprawie nie pomaga to, że stał się nieco zbyt pewny siebie, decydując się odwiedzić Odyna, wierząc, że może oszukać Wszechojca, mimo że wszyscy wokół niego wyjaśniają, że Odynowi nie można ufać i że jest mistrzem sztuczek, kłamstw i manipulacji. W końcu został upokorzony, kiedy uwolnił Garma, narażając Dziewięć Światów na katastrofę i powodując wszechobecne pojawianie się upiorów z Hel, chociaż wyraził autentyczny żal z powodu „zabicia” Garma, prawdopodobnie z powodu jego przywiązania do wilków. Jednak Kratos wyraża, że podczas ich podróży Atreus wyrósł na godnego wojownika, pomimo swoich wad.
Nie oznacza to jednak, że jest odporny na traumy, gdyż doświadczył takowej po śmierci Broka z ręki Odyna udającego Týra, którego Atreus i Kratos uratowali wcześniej w Svartalfheimie. Utrata cennego sojusznika skłoniła Atreusa do wybrania się z ojcem na polowanie, chcąc uciec od bólu i wspomnień, ponieważ to on jako pierwszy zdecydował się odszukać Týra i przez cały czas był oszukiwany przez Odyna. Nie wspominając o tym, że ponieważ zaprosił Odyna do domu Sindriego, bliska przyjaźń między nimi została ostatecznie zniszczona przez śmierć Broka.
Ciekawostki[]
- Atreus został błędnie nazwany Charliem po ujawnieniu gry na targach E3 w 2016 roku, co później zostało uznane za żart i przekazane żółwiowi Freji, Chaurliemu.
- Kolejnym żartem jest to, że Kratos cały czas nazywa Atreusa „chłopcem”, co stało się internetowym memem.
- Atreus został nazwany na cześć spartańskiego żołnierza, który słynął z uśmiechu na twarzy w najgorszych chwilach. Atreus ze Sparty wierzył w szczęście, a Kratos niósł jego ciało, gdy się poświęcał, prowadząc Spartan do odwrócenia losów wojny.
- Blizny Atreusa po lewej stronie twarzy są uderzająco podobne kształtem do słynnego czerwonego tatuażu jego ojca po lewej stronie twarzy.
- Jak dotąd Atreus (jako Björn) jest jedynym bossem w serii, którym można grać w pewnym momencie, ponieważ jego formą Niedźwiedzia można grać podczas walki w Ragnarök.
- Imię niedźwiedziej formy Atreusa, Björn, nawiązuje do tytułowego księcia z nordyckiej opowieści ludowej, który przeklął wiedźmę w niedźwiedzia, a następnie został nieświadomie zabity przez ojca, co zaskakująco pasuje, biorąc pod uwagę okoliczności związane z ich przemianą, której kulminacją była konfrontacja z ich ojcami. Jednak podczas gdy ten pierwszy przekształcił się pod wpływem czynników zewnętrznych i ostatecznie zginął, Atreus nieświadomie zamienił się w niedźwiedzia na skutek swoich rosnących boskich mocy i przeżył zabójczy cios Kratosa, aczkolwiek został przez niego osłabiony tego stopnia, że powrócił do swojej ludzkiej postaci.